Stowarzyszenie Turystyki Pieszej "Wędrowiec"

Cztery Pory Roku - Zima, Wiosna, Lato, Jesień.

  Są to cztery wycieczki z STP"Wędrowiec" w roku, pieszo lub rowerem, do miejsc, które warto zwiedzić i które są blisko nas. Najdalej jeden dzień drogi. To niezliczone przygody, poznawanie zabytkowych świątyń, pałaców i ruin zamkowych. To również obcowanie z przyrodą i spotkania ze zwierzętami oraz mieszkańcami. Pierwsza edycja obejmowała miejscowości powiatu lubińskiego. Po pięciu latach wędrówek, lista została rozszerzona o miejsca spoza naszego powiatu.

 Tradycyjnie miejscem zbiórki i rozpoczęcia rajdu jest Rynek -  Baszta Głogowska w Lubinie

STP Wędrowiec

Cztery Pory Roku - jesień -

22.04.2023 (sobota)

Przychowa- powiat lubiński, gm. Ścinawa

 22,4 km

Trasa piesza: 22,4 km. -   Lubin (Baszta głogowska) - Księginice-Dąbrowa Górna; Środkowa - Dębiec - Lasowice - Przychowa

Cztery Pory Roku - Lato -

Orsk - 08.07.2023

Orsk - miejscowość w powiecie lubińskim, gmina Rudna. Na listę zabytków wpisane są zespół pałacowy oraz przypałacowy park. Na terenach przyległych znajduje sie zakład należąca do KGHM - walcownia miedzi Huta Cedynia.

  Na zalesionych stokach starorzecza Odry, w celu ochrony stanowisk rzadkich gatunków roślin m.in. kruszczyk połabski, kotewka orzech wodny, utoworzono w 1993 roku Rezerwat Skarpa Storczyków. Ochroną objęty jest obszar 65,17 ha, w tym 45,13 ha podlegajacy ochronie ścisłej.

Trasa: 29,7km. Lubin - Składowice - Zalesie -Mleczno - Stara Rudna- Brodów- Wysokie- Gawrony - Orsk

Cztery Pory Roku - wiosna -

22.04.2023 (sobota)

Trzebcz - powiat polkowicki

 20 km

Trasa piesza: trudność 3/5; ok. 18 km. 7h,  godz. 8⁰⁰ Lubin (Baszta głogowska) - Lubin (lotnisko) - Pieszkowice - Trzebcz

 4 Pory Roku-jesień- Dziewin

6.11.2021

  Na rajd Cztery Pory Roku 0 godz.7.00 spod Baszty Głogowskiej wyruszyło nas 11 wędrowców a o godz. 11.00 1 rowerzysta Andrzej.

W ładny jesienny dzień pokonaliśmy pieszo trasę 23km . Z rynku ulicami Lubina ruszyliśmy w kierunku Miroszowic przez Czerniec, Niemstów, Sitno, Dłużyce do Dziewina. W Dziewinie oglądaliśmy zabytki miejscowości: ruiny pałacu i barokowy kaściół z licznymi płytami nagrobnymi.

 Dzięki uprzejmości właścicieli mieliśmy okzję zwiedzić i obejrzeć Galerię Ekomuzeum Osada Rybacka, w której zgromadzone są prace artystyczne regionalnych twórców sztuki z plenerów organizowanych przez Stowarzyszanie Aktywny Dziewin oraz Ekomuzeum Osada Rybacka.

Jest to bardzo ciekawe miejsce, które warto umieścić w planach wycieczek, gdzie młodzi, mało znani artyści mogą publicznie prezentować swoje prace.

Tym bardziej, że jest przysłowiowy "rzut beretem" bo ok.20min od Lubina.

STP "Wędrowiec" na pewno uwzględni Dziewin w swoich wycieczkach i jeszcze wróci w to malownicze miejsce.

Zakończeniem wycieczki było ognisko i pieczenie kiałbasek nad jeziorkiem Napoleona.

Powrót ok. 16.00 autokarem do Lubina.

J.A.

Cztery Pory Roku – zima –
01.01.2022 - Nowy Rok
Zimna Woda

 Tradycją się stało, że Nowy Rok rozpoczynamy wycieczką Cztery Pory Roku – zima.
 W strugach zimnej wody, 1 stycznia 2022 roku z Rynku w Lubinie wyruszyliśmy grupą STP „Wędrowiec” do miejscowości Zimna Woda. Przez Krzeczyn Wielki, Chróstnik – staw dotarliśmy do celu.

W miejscowości zobaczyliśmy Cerkiew pw. Zaśnięcia Bogurodzicy
Na zakończenie było oczywiście ognisko.

 Zimna Woda (niem. Kaltwasser) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Lubin.

 Zabytki: Wedle rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są:
- kościół rzymskokatolicki parafii pw. Świętej Trójcy, wybudowany w latach 1794–1797
dawny kościół ewangelicki (obecnie cerkiew prawosławna parafii pw. Zaśnięcia Bogurodzicy) z XIV–XIX wieku
- cmentarz przy kościele
- cmentarz ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, z XIX wieku
- park pałacowy, po 1860 roku

Cztery Pory Roku – wiosna –
09.04.2022
Żelazny Most

 Na trasę ok 12km wiosennego rajdu z cyklu: Cztery Pory Roku uczestnicy tradycyjnie wyruszyli z Rynku w Lubinie. W rajdzie wzięło udział dziesięciu wędrowców. Ulicami Lubina w kierunku trenów rekreacyjnych na lubińskim lotnisku, następnie przez las do miejscowości Żelazny Most.
 W Żelaznym Moście obejrzeliśmy zabytkowy kościół pw. św. Barbary oraz ruiny pałacu.
Na zakończenie było oczywiście ognisko i skromy poczęstunek przygotowany przez panią sołtys Beatę Sperka. STP „Wędrowiec” dziękuje za miłe przywitanie, będziemy pamiętać i uwzględnimy tą malowniczą miejscowość w naszych planach w przyszłości.

 Żelazny Most (niem. Eisemost) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Polkowice. Wieś leży na Wzgórzach Polkowickich (południowa część Wzgórz Dalkowskich).   Najstarsza wzmianka pochodzi z 1315 r., leży wśród ładnych wzniesień morenowych pokrytych lasami. W XVII w. własność polskiego szlachcica Andrzeja Kłobuczyńskiego i jego spadkobierców do połowy XIX w.   Niewykluczone, że nazwa wsi jest dawnym połączeniem słowa niemieckiego: eisen i polskiego: most i pochodzi od nieistniejącego, trudnego do zlokalizowania dziś mostu z rudy darniowej.

 Dwór - piętrowy dwór (A/3446/1514 z 27.01.1966) barokowy z drugiej połowy XVIII w., własność m.in. potomków Andrzeja Kłobuczyńskiego, zbudowany na planie prostokąta, kryty wysokim dachem mansardowym, wejście główne znajduje się centralnie w ścianie frontowej, w pseudoryzalicie nad nim skromny balkon z zabudowaną balustradą, a wyżej fronton. W ruinie, do czasów współczesnych pozostały ściany zewnętrzne.

Kościół św. Barbary w Żelaznym Moście jest filią parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Mlecznie. Świątynia po raz pierwszy była wzmiankowana już w 1376 roku. Niestety pierwotna budowla została rozebrana. Kościół, który można podziwiać obecnie został zbudowany z fundacji Andrzeja Kłobuczyńskiego w roku 1664.

 Świątynia była dwukrotnie restaurowana – remonty przypadły na lata 1891 i 1935.
 Bryła kościoła została wybudowana na wzniesieniu terenu. Świątynia św. Barbary jest orientowana, jednonawowa o konstrukcji ryglowej z wydzielonym prezbiterium i wieżyczką zbudowaną na rzucie prostokąta. Korpus kościoła pokryty został dwuspadowym dachem.
Szczęśliwie zachowało się wyposażenie wnętrza kościoła z początków XVIII wieku. We wnętrzu zachowała się chrzcielnica z 1666 r. Szczególnie piękny jest bogato rzeźbiony kamienny ołtarz zdobiony akantami i złocieniami, znamiennymi dla stylu barokowego. Po bokach ołtarza na wysokich filarach stoją dwie imponujące kamienne rzeźby. Ważnym elementem wystroju jest ponadto zdobiona ambona, także utrzymana w barokowej estetyce.
Co ciekawe, na przykościelnym cmentarzu pochowani są członkowie rodu fundatora Andrzeja Kłobuczyńskiego.